niedziela, 12 kwietnia 2015

The Legend of Zelda: Majora's Mask

Jakoś dawno nie zamieszczałem żadnego wpisu, ale to nie znaczy, że w nic nie grałem. Co to, to nie. Udało mi się w tym czasie skończyć Zeldę. Nie będę odtwarzał zagubionych wpisów, ale postaram się o krótkie streszczenie i odrobinę podsumowania na koniec.
Ostatnio opowiadałem o przygodach w trzeciej świątyni. Udało mi się ją skończyć i pokonać bossa. Ruszyłem zatem do ostatniej ćwiartki świata, gdzie czekały na mnie trzy zadania.
Pierwsze wymagało plądrowania grobów (owszem), co dało mi kolejną melodię.
Następne polegało na przeczesaniu pewnego zamku i pozwoliło zawładnąć mocą tworzenia figur.
Aż wreszcie trafiłem do czwartej świątyni, gdzie mogłem zmierzyć się z bossem.
To nie jedyna rzecz, jaką się zajmowałem. Znalazłem też dość czasu, by pozamykać wszystkie wątki i zadania poboczne (no, może nie wszystkie, parę mniej interesujących zostawiłem).
Jak już nie miałem innego wyboru, ruszyłem ku zakończeniu.
Gra okazała się naprawdę znakomita i satysfakcjonująca, świetnie się przy niej bawiłem. Ma bezbłędny klimat, bardzo przyjemnie odmalowany świat, no i rewelacyjny gameplay. Myślałem, że mnie zeldowa formułka już niczym nie zaskoczy, ale niektóre miejscówki były zaprawdę mistrzowskie. Pomyśleć, że to "tylko" odświeżony tytuł sprzed lat.
Na liczniku nabiłem 59:27 czasu gry (w przeciągu 1.5 miesiąca). Bardzo dobrze spędzony czas.

1 komentarz:

  1. Woohoo, solidny wynik. Mnie Majora Mask nieco przeraża, naczytałem się jakie to skomplikowane, "głębokie" i trudne, przez co teraz boje się grę kupić ;) Tak czy siak, póki co rozpracowuje ostatniego Laytona na DS-ie :D

    OdpowiedzUsuń