Perfekcyjna niedoskonałość - powieść Jacka Dukaja. Nie miałem i nadal nie mam zamiaru bawić się w recenzenta, bo brak mi ku temu zacięcia, a i cóż miałbym napisać? Że książka świetna, bardzo mi się podobała? Tak, to prawda, jest rewelacyjna. Podobno ciężka - faktycznie, jest tu sporo nowych słów i idei których na początku się nie rozumie - ale czyta się szybko i przyjemnie, bo akcja jest wartka, a intryga wyraźna. O streszczenie się nie pokuszę, bo dzieje się tu zbyt wiele.
Napiszę może jedynie, że rzecz dzieje się w odległej przyszłości, gdzie na porządku dziennym są nie tylko takie trywialne zabawy, jak sztuczne inteligencje, nanoboty, hodowanie ciał i loty w kosmos ale i użytkowe tworzenie wszechświatów o alternatywnych fizykach czy manipulacje czasoprzestrzenią. Zaś bodaj najczęściej przewijającym się tematem jest człowieczeństwo.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz